- Armata, S. (1)
1S. Armata, (14. Febr.), eine Martyrin zu Alexandria. S. S. Bassus.
http://www.zeno.org/Heiligenlexikon-1858. 1858.
Armata, S. (1)
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
armată — ARMÁTĂ, armate s.f. 1. Totalitatea forţelor militare ale unui stat; oaste, oştire, armie. ♦ Mare unitate militară, compusă din câteva corpuri şi unităţi din diferite arme; p. gener. unitate militară. ♦ Serviciu militar; militărie, cătănie. 2. fig … Dicționar Român
armata — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. armataacie {{/stl 8}}{{stl 7}} ciężka broń artyleryjska składająca się z długiej lufy spoczywającej na lawecie; wystrzeliwane z niej pociski mają płaski tor lotu; rodzaj działa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Armata… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Armata — ARMATA, æ, Gr. Ἐνόπλιος, ου, oder ὁπλοφοροῦσα, ης, ein Beynamen der Venus, welche zu Lacedämon ihre Kapelle hatte, die ihr die Einwohner solcher Stadt aufrichteten, als sie die Messenier belagert hielten, diese aber unterdessen Gelegenheit fanden … Gründliches mythologisches Lexikon
ARMATA — Venus a Lacedaemoniis culta fuit, de qua Lactantius, l. 1. de falsa relig. c. 20. Cum Messenios obsiderent Lacedaemonii, et illi furtim, deceptis obsessoribus, egressi ad diripiendam Lacedaemonem cucurrissent, a Spartams mulieribus fusi,… … Hofmann J. Lexicon universale
armata — s.f. [part. pass. femm. di armare ]. 1. (milit.) [grande unità complessa, logisticamente autonoma e alle dipendenze di un solo comandante] ▶◀ esercito. 2. (marin., aeron.) [complesso delle navi o degli aerei da guerra di una nazione] ▶◀ flotta … Enciclopedia Italiana
armata — ×armatà sf. (2) žr. armota: Kad tik liuobs pradėti šaudyti iš armãtų, mes tūjaus liuobam bėgti už jaujo į daubą Grg. Statys tave prie armãtų JD121. Aukštais kalnais jodydami armatas riktavo KlvD140 … Dictionary of the Lithuanian Language
armata — ar·mà·ta s.f. TS milit. 1. in marina, forza navale composta da più unità ordinate sotto un unico comando | flotta navale di uno stato 2. esercito, complesso di unità militari terrestri o aeree: l armata napoleonica, l armata aerea {{line}}… … Dizionario italiano
armata — ż IV, CMs. armataacie; lm D. armataat «broń artyleryjska o długiej lufie, odznaczająca się dużą donośnością i dużą prędkością pocisku, przy płaskim torze jego lotu; stosowana w walce naziemnej, morskiej i powietrznej; działo» Armata czołgowa,… … Słownik języka polskiego
armata — , armatum, armatus L. armed. 1) Lower glume has stiff hairs on its margin. Andropogon armatus, Aristida armata, Dichanthium armatum 2) a ring of thorns at the node. Arundinaria armata … Etymological dictionary of grasses
armata — armota statusas T sritis Gynyba apibrėžtis Pirmųjų pabūklų pavadinimas XIV a. pr. (Rusija). Tai buvo įtvirtintas mediniame stove vamzdis. Vamzdį gamindavo iš kaustytų geležies lakštų, kuriuos susukdavo į tūtą, suvirindavo ir sutvirtindavo… … Artilerijos terminų žodynas
